Всичко за Мекотели

Всичко за Мекотели

Всичко за Мекотели

Blog Article



Двучерупчестите са снабдени и с мускулесто стъпало, което при много видове, като миди, се използва за закрепване на телата им към субстрата или за вкопаване в пясъка.

Спиралната раковина е характерна за много видове мекотели

За дигестивниот систем е карактеристично постоењето на орган, наречен ренде во почетниот дел на дебелото црево, кое служи за обработка на храната. Обично средното црево кај мекотелите е диференцирано во желудник (во кој своите секрети ги лачи крупната цревна жлезда) и тенко, неразвиено средно црево. Респираторниот систем кај водните мекотели е претставен со жабри (еден или повеќе парови), сместени во мантијната празнина, а кај копнените мекотели (полжавите) - со непарен бел дроб. Белиот дроб кај копнените мекотели е составен од дел на внатрешната површина на мантијната празнина, во овој случај белодробна празнина, која е богата со крвни садови. Циркулаторниот систем е од отворен тип и е составен од срце со преткомора и комора, крвни садови и лакуни. Екскреторниот систем се состои од примитивни бубрези со долги, нефридијални канали и екскреторна пора во мантијната празнина.

Направо към съдържанието Главно меню Главно меню

Преминаването към сухоземен начин на живот е причината за поява на нов орган на дишане – бял дроб. Много от тези видове понасят добре големите температурни амплитуди като изпадат в хибернация при ниски температури. Охлювите прекарват тази част от годината в почвата като запечатват отвора на раковината със слизест секрет.

Очите на шпиц текат - какво да правя и как да намеря причината

Двучерупчестите животни се заравят в пясък или утайки на морското дъно или в коритата на реките; те имат тънки, меки черупки, въоръжени с твърди върхове, и те се отварят в твърди повърхности като дърво или скала. Свободно движещите се двучерупки, като миди, използват мускулестите си единични крака, за да копаят в пясък и меки утайки;

Можеби мекотели не е изненадувачки од гледна точка на човечките градинари, полжавите и голтките се најранливи на истребување денес, бидејќи тие се систематски искоренети од земјоделските грижи и одбрани од инвазивни видови безгрижно внесени во нивните живеалишта.

Мекотелите са разделнополови (миди и главоноги) и хермафродитни(повечето охлюви) видове. Развитието им е пряко (при някои коремоноги и при главоногите) или чрез метаморфоза - с ларва трохофора и велигер, а при сладководните миди - с ларва глохидиум.

Подофилотоксин крем. Подофилотоксин крем се използва извън етикета и не се препоръчва за бременни жени или деца.

Това листо, което виждаш да се носи над пясъка, не е листо; то е риба, еволюирала да прилича на листо. Онази малка анемона е морски охлюв, който е еволюирал да прилича на анемона. И навсякъде, където погледнеш, части от пясъка стават и започват да се разхождат наоколо (дребни рачета с черупки с цвета на пясъка) или пък отплуват (писии с пясъчен цвят).

Гастроподите и бивалвите можеби се најчестите мекотели, но цефалоподите (семејството кое вклучува октоподи , лигњи и сипи ) се далеку најнапредни. Овие морски безрбетници имаат зачудувачки сложени нервни системи, што им овозможува да се вклучат во детално камуфлажа, па дури и да покажат однесување за решавање проблеми - на пример, познато е дека октоподите бегаат од нивните резервоари во лаборатории, стискаат по студениот под и се качуваат во уште еден резервоар кој содржи вкусни бивални.

Онтогенезата на мекотелите е главно со метаморфоза. Општо земено, органите од органските системи кај мекотелите се диференцирани на релативно високо еволутивно ниво.

Черупки на морски школки и полжави. Телото на мекотелите е покриено со еднослоен епител, богат со жлездени клетки кои лачат лигава материја.

Report this page